Te midden van oorlog in eigen land, Soedan oog voor WK en AFCON – DW – 30/10/2024

A brute burgeroorlog De woede die sinds april 2023 in Soedan woedt, heeft tot onnoemelijk lijden geleid. De conflict is tussen twee rivaliserende militaire facties, het Soedanese leger en de Rapid Support Forces Militia. Volgens het Internationale Reddingscomité minstens 15.000 mensen zijn omgekomen Sommige schattingen gaan zelfs tot 150.000. Maar liefst 25 miljoen mensen, de helft van de gehele bevolking van het land, zouden humanitaire hulp nodig hebben, en 12 miljoen mensen zijn ontheemd.

In zulke tijden van dood, verwoesting, honger, ziekte en plunderingen heeft voetbal misschien geen prioriteit. Maar het nationale team kan zich ook niet losmaken van de verschrikkingen van thuis.

“De impact van de oorlog is enorm, zowel op het team als op al het andere”, vertelde Abdelrahman Kuku, een verdediger van het nationale team, aan DW. “Elke dag maken de spelers zich zorgen over hun familie, omdat dingen in een seconde kunnen veranderen als je land bevindt zich in een situatie als deze.”

De vreselijke situatie kan zwaar wegen op de hoofden van degenen die het land vertegenwoordigen, dat door de FIFA op de 120e plaats van de wereld staat, maar ze kunnen ook als inspiratie dienen. “Als je elke game speelt, weet je dat je niet alleen voor jezelf speelt, maar dat het hele land op je succes wacht”, zei Kuku. “We gaan elke wedstrijd met veel energie in, wetende dat we het land gelukkig kunnen maken. Er is veel druk, maar het is meer motivatie dan druk.”

Veel vechten en geen voetbal

Het is niet verwonderlijk dat de oorlog in eigen land ertoe heeft geleid dat de competitie is opgeschort. De twee grootste clubs van het land, Al-Hilal en Al-Merrikh SC, spelen dit seizoen in de Mauritiaanse competitie. Geen van beide teams zal echter tot kampioen worden gekroond als ze daadwerkelijk als eerste eindigen.

Omdat het merendeel van de ploeg voor de twee grote teams speelt, hebben de reguliere speeltijd en training daarbij geholpen. In oktober speelde Soedan back-to-back Afrika Cup der Naties (AFCON) kwalificatiewedstrijden tegen Ghana, een van de beste teams van Afrika. Na een 0-0 gelijkspel in Accra volgde een indrukwekkende 2-0 thuiszege. Het werd vanwege de veiligheidssituatie niet gespeeld in de Soedanese hoofdstad Khartoem of de stad Omdurman, maar in Libië.

“Honderd procent zou het beter zijn om thuis te spelen. Wie zou niet voor zijn mensen en familie willen spelen, er is niets beters”, zei Kuku, die zijn clubvoetbal in Libië speelt nadat hij Merrikh in september verliet. “Het is natuurlijk een groot voordeel en dat hebben we op dit moment niet.”

Door de overwinning op Ghana kwam Sudan op de tweede plaats van hun AFCON-kwalificatiegroep. Ze hebben in hun laatste twee wedstrijden slechts twee punten nodig om voor de vierde keer in 49 jaar een plaats in het toernooi veilig te stellen. De Falcons staan ​​ook bovenaan hun WK-kwalificatiegroep met 10 punten uit de eerste vier wedstrijden, twee punten voorsprong op continentale grootmacht Senegal.

Er is nog een lange weg te gaan om de WK-finale in Noord-Amerika in 2026 te bereiken, maar fans beginnen er in te geloven.

“We hebben zelfs vóór het uitbreken van de oorlog nooit van het WK gedroomd”, zegt Soedan-fan Faheem Ahmed. “Het zou geweldig zijn om ook maar in de buurt te komen van alles wat er gebeurt. Veel hangt af van de coach.”

James Kwesi Appiah, een voormalig speler en hoofdcoach van Ghana, nam het roer in 2023 over en heeft de zaken omgedraaid. Onder de 64-jarige heeft Soedan slechts twee van zijn veertien wedstrijden verloren.

“Ik denk dat onze mentaliteit is veranderd vanwege de coach en het geloof dat hij meebrengt en het vertrouwen dat hij aan elke speler geeft”, aldus Kuku. “Alles wat hij zegt, meent hij. Als hij zegt dat hij ons naar AFCON gaat brengen, meent hij het, als hij zegt dat we ons zullen kwalificeren voor het WK, meent hij het en als de coach zo praat, maakt dat iedereen geloven.”

Het eerste WK in zicht

Soedan heeft misschien nooit eerder het WK bereikt, maar er heerst een diepe liefde voor voetbal onder de 50 miljoen inwoners, aldus Stephen Constantine, die van 2009 tot 2010 hoofdtrainer was van het nationale team. “We trainden in het Merrikh-stadion of Hilal, en 10, 12 of 15.000 mensen die naar de training kwamen kijken, waren normaal”, vertelde Constantine aan DW.

Het werd soms een probleem: “Ik moest de deuren sluiten als we dichtbij een wedstrijddag waren, omdat je jezelf gewoon niet kon horen praten. Het was en is nog steeds de sport nummer één van het land.”

Constantijn, nu hoofdcoach van Pakistanheeft van een afstand toegekeken hoe zijn voormalige team indruk maakte.

“Ik zou Soedan in het midden van het peloton onder de voetballanden in Afrika beschouwen. Kwalificatie zou echter een grote prestatie zijn. De impact op het land zelf zou enorm zijn, maar vanuit de voetbalkant zou het een enorme boost zijn.” in prestige voor Soedan, maar er is nog een lange weg te gaan.”

Het zou andere gevolgen hebben voor de bevolking van Soedan.

“Het WK bereiken is een droom, maar het zou ook betekenen dat de rest van de wereld Soedan en alles wat hier gebeurt niet zal vergeten”, aldus Ahmed. “Er zou veel aandacht zijn voor wat er aan de hand is en dat is wat het land nodig heeft.”

De reis is bijna net zo belangrijk als de bestemming en wat er ook gebeurt, alleen de droom van het WK kan een verschil maken.

“Onze optredens op dit moment brengen een glimlach en geluk bij mensen die niets hebben om over te lachen, geen reden om blij te zijn met wat er thuis gebeurt, vooral niet nu mensen hun leven, hun huizen en al hun harde werk verliezen”, zei Kuku. “Als we spelen, is dat de enige vreugde die ze krijgen en de enige keer dat ze kunnen lachen om iets dat in hun land gebeurt.”

Bewerkt door: Matt Pearson