Valentino’s nieuwe ontwerper toont geschiedenis en drama op Couture Debut in Parijs

Het Valentino Couture-debuut van Alessandro Michele was het meest verwachte ticket van Paris Couture Week, en de ontwerper stelde niet teleur met een weelderig spektakel in het Palais Brongniart, een passend historische achtergrond voor zijn verleden-meets-hedenverterende verhalen.

Bekend om zijn “meer is meer” esthetiek, leverde Michele een VIP-gevulde show op woensdag boordevol historische eerbied, theatraliteit en zijn kenmerkende offbeat wendingen.

Michele, die eerder bijna acht jaar doorbracht met het opnieuw definiëren van Gucci met zijn eclectische maximalisme, heeft al lang inspiratie uit de geschiedenis gebracht. Het is een obsessie die teruggaat naar zijn jeugd in Rome, waar hij door de kast van zijn moeder zou snuffelen, gefascineerd door de texturen van vervlogen tijdperken.

Zijn ambtstermijn bij Gucci transformeerde het merk in een krachtpatser van gelaagde nostalgie en ongebruikelijke weelde, waardoor zijn benoeming in Valentino werd – een huis doordrenkt van aristocratische elegantie – zowel een natuurlijke evolutie als een uitdaging.

Zijn aankomst was een belangrijke verschuiving van de voormalige ontwerper Pierpaolo Piccioli van Valentino, die werd gevierd vanwege zijn geparfeerde romantiek.

De openingslook zette de toon: een jurk met een harlquin-patroon met enorme proporties, die de eigenzinnigheid van het circus met een koninklijke pracht combineert.

Volledige rokken golven met de 18e-eeuwse grandeur tegen een grimmige zwarte landingsbaan, terwijl op de jaren 70 geïnspireerde ruches zijn onderscheidende vintage-verbogen rand toevoegden. Een opvallende bloemenjurk, die suggereert aan Marie Antoinette, ontving de nieuwe romantische behandeling, een knipoog naar het einde van de jaren ’70 en het begin van de jaren 80 die de ontwerper al lang heeft gefascineerd.

Hoewel de collectie grotendeels speelde in de sterke punten van Michele, met uitbundigheid getemperd door precisie op couture-niveau, voelden sommige elementen overdreven. Een stipjasje met een oversized boog wierp in twee -grondgebied, een voorbeeld van hoe zijn voorliefde voor verfraaiing soms in overtollige kan tikken. Toch leunde het algemene evenwicht naar verfijning, met een relatieve beperking in vergelijking met zijn eerdere werk bij Gucci.

Michele’s couture -debuut bevestigde zijn reputatie als ontwerper die schoonheid vindt in historische opgraving.