Verandering als voorbeeld… Wat hebben de Koerdische oppositiepartijen gewonnen of verloren na hun “deelname” aan het bestuur? » Nieuwsagentschap Bagdad Today
Bagdad vandaag – Erbil
Voormalig leider van de Movement for Change en politiek analist Mahmoud Al-Sheikh bevestigde vandaag, donderdag (22 augustus 2024), dat de betrokkenheid van de Movement for Change en oppositiepartijen bij de regering haar klinische dood in Koerdistan heeft veroorzaakt.
De sjeik zei in een interview met “Baghdad Today” dat “het voor de oppositiepartijen en de Veranderingsbeweging een zeer zwakke politieke kaart is geworden en weinig politieke invloed heeft als gevolg van de fouten van de leiders van de beweging en hun deelname. in de regering met de regerende partijen.”
Hij voegde eraan toe: “Het monopolie van het leiderschap van de beweging door een specifieke groep, hun verheven doelen opgeven en hun onvermogen om de mensen te steunen in noodzakelijke politieke en levenssituaties, evenals de negatieve kanten van de populistische, anarchistische en narcistische kaders, en de Onnauwkeurigheid bij het nomineren van kandidaten zijn allemaal redenen die hebben geleid tot de klinische dood van de beweging.”
De sjeik wees erop dat “de uitbuiting van de beweging door opportunisten binnen de beweging, het verraad van haar leiders en kaders op het niveau van ministers en leiders, en hun overdracht en aansluiting bij andere partijen, in ruil voor geld en posities, hebben geleid tot het afglijden en de zwakte van de beweging, en het slaagde er niet in om zelfs maar één zetel te bemachtigen.”
De Veranderingsbeweging, die werd opgericht door wijlen Nawshirwan Mustafa na zijn afscheiding van de Patriottische Unie van Koerdistan in 2008, wordt geclassificeerd als een van de belangrijkste en meest prominente oppositiebewegingen en partijen in de regio Koerdistan tijdens de parlementsverkiezingen in Koerdistan In 2013 stond het op de tweede plaats, na de Democratische Partij van Koerdistan, en ook bij de verkiezingen voor het Iraakse parlement behaalde het acht zetels in 2010, maar bij de laatste verkiezingen voor het Iraakse parlement kon het na de verkiezingen geen enkele zetel bemachtigen. opkomst van nieuwe oppositiebewegingen in de regio.
