Volgens onderzoek heeft de oudste grafsteen van Amerika een nieuw oorsprongsverhaal

Meld u aan voor de wetenschapsnieuwsbrief Wonder Theory van CNN. Verken het universum met nieuws over fascinerende ontdekkingen, wetenschappelijke ontwikkelingen en meer.

CNN
—

De oudst bekende nog bestaande grafsteen in de Verenigde Staten is een uitgebreide weergave van rijkdom: een ingewikkeld gesneden plaat van zwarte kalksteen die oorspronkelijk in de vloer van de tweede kerk van Jamestown, Virginia, was gelegd. eerste permanente Britse nederzetting in Noord-Amerika.

Vaak aangeduid als de “Riddersgrafsteen” vanwege de gravures van a ridder en schild Aan de oppervlakte dateert de plaatsing van de mysterieuze markering in de kerk uit 1627, maar jarenlang was er verder weinig bekend. Nu hebben onderzoekers een nieuw stukje van de puzzel gevonden over de oorsprong van de grafsteen, waardoor een vollediger beeld ontstaat van de prominente persoon aan wie de grafsteen waarschijnlijk toebehoorde.

Door microfossielen – fossielen ter grootte van een duimnagel – in de kalksteen te analyseren, ontdekten onderzoekers dat de kleine oude organismen die in de steen bewaard waren gebleven, uit Europa kwamen, volgens een studie die op 4 september in het tijdschrift Nature werd gepubliceerd. Internationaal tijdschrift voor historische archeologie. Historisch bewijsmateriaal wees de auteurs van het onderzoek vervolgens op een destijds bloeiend Belgisch exportbedrijf voor grafstenen, waar volgens hen de grafsteen zijn reis begon.

“Deze stenen zijn behoorlijk zwaar en het duurste deel van de steen zijn niet de steen zelf, maar de transportkosten. … Voor mij was dat verrassend dat er iemand was die welvarend genoeg was om zijn rijkdom tentoon te stellen en zichzelf te herdenken met zo’n duur voorstel”, zegt hoofdonderzoeksauteur Marcus Key, een geowetenschapper en de Joseph Priestley hoogleraar natuurfilosofie aan Dickinson College in Carlisle, Pennsylvania.

De zware steen vertrok van België naar Londen om daar te worden uitgehouwen voordat hij over de Atlantische Oceaan naar zijn laatste rustplaats in Jamestown werd vervoerd, volgens Key waarschijnlijk een reis van een jaar.

Er wordt aangenomen dat de grafsteen toebehoort aan Sir George Yeardleyeen koloniale gouverneur van de vroegste Engelse nederzetting en een van Amerika’s eerste slavenhoudersdie in 1618 werd geridderd. De dood van de vroege leider zou waarschijnlijk een uitgebreide begrafenis en grafsteen hebben opgeroepen, die bijna vier eeuwen heeft overleefd.

‘Deze man was de gouverneur van de kolonie, dus hij had zelf een behoorlijk grote pruik. Hij beschikte over de familiale middelen om dat te doen”, voegde Key eraan toe. “Veel mensen stierven daar waarschijnlijk met alleen maar houten grafstenen die daar ter plekke waren uitgehouwen, en die zullen duidelijk geen 400 jaar overleven. … Dit gaat meer over de geschiedenis van het verleden van onze natie en onze koloniale relatie met moeder Engeland.”

Het nieuwe oorsprongsverhaal van de grafsteen benadrukt de positie van Jamestown in de mondiale transatlantische handel en werpt licht op de begrafenisprocedures van de vroege kolonisten, aldus experts.

A 2021 studie ook onder leiding van Key bevestigde dat de grafsteen de oudst bekende nog bestaande grafsteen in de Verenigde Staten is. Zijn laatste onderzoek was bedoeld om de oorsprong van de grafsteen te achterhalen.

De steen bevatte vier soorten oudheid foraminiferen – eencellige organismen – die alleen voorkomen in wat nu Europa is, vooral in België en Ierland. Gebaseerd op het tijdstip waarop de soort van de microfossielen bestond, is de kalksteen volgens de studie waarschijnlijk 340 miljoen tot 336 miljoen jaar oud.

In het begin van de 17e eeuw hadden kolonisten uit Virginia geen toegang tot steen die geschikt was voor uitgebreide grafplaten – die werden uitgehouwen in Engeland en naar Noord-Amerika getransporteerd – dus het is niet verrassend om te ontdekken dat de kalksteen uit België kwam, zei Mary Anna Hartley, een senior stafarcheoloog bij Jamestown herontdekteen archeologisch project dat de overblijfselen van de oorspronkelijke Engelse nederzetting bestudeert en bewaart. Hartley was niet betrokken bij het onderzoek.

Maar de extra inspanning om de Atlantische Oceaan over te steken voor de steen benadrukt wel de maatschappelijke status van de persoon aan wie de steen toebehoorde, zei ze in een e-mail. “Het verwerven van dit permanente monument zou een zeer dure onderneming zijn geweest en voor iedereen onbetaalbaar, behalve voor de meest welgestelden van die tijd”, zei ze.

Graven uit het begin van de 17e eeuw in Jamestown zijn traditioneel ongemarkeerd, dus de ontdekking van de grafsteen – gegraveerd om een ​​ridderorde te herdenken en ooit versierd met koperen inlegsels – is zeldzaam voor deze periode, voegde Hartley eraan toe.

Dit detail en het prestige dat nodig is voor zo’n prominente graflocatie binnen de kerk brachten archeologen ertoe te geloven dat de grafsteen van Yeardley was, evenals een verwijzing naar een gebroken graf met een wapen gemaakt door zijn stiefkleinzoon in de jaren 1680. Begrafenissen in een kerk werden doorgaans bewaard voor personen met een hoge status en geestelijken, en Yeardley was een van de twee ridders die stierven terwijl de Jamestown-kerk in gebruik was, volgens Herontdekking van Jamestown.

In de begindagen van de kolonie leidde Yeardley de Algemene Vergadering, het eerste representatieve bestuursorgaan in Noord-Amerika, dat in 1619 bijeenkwam in de tweede kerk. Weken later kocht hij verschillende slaven na de aankomst van de eerste tot slaaf gemaakte Afrikanen op Amerikaans grondgebied.

De grafsteen is bijna 1,80 meter lang (minder dan 2 meter) en 3 meter breed (minder dan 1 meter) en werd in 1901 ontdekt in de ingang van een derde Jamestown-kerk die werd gebouwd rond de tweede kerk rond 1640. Er wordt aangenomen dat de markering van bijna 454 kilogram tijdens de bouw is verplaatst, dus de oorspronkelijke locatie is niet bekend.

Toen archeologen de grafsteen op zijn nieuwe locatie ontdekten, vonden ze geen overblijfselen onder de plaat. Bij een opgraving in 2018 van het enige graf in het koor van de tweede kerk, de ruimte vlak voor het altaar, zijn echter overblijfselen blootgelegd waarvan archeologen theoretiseren dat het van Yeardley is op basis van de locatie en de geschatte leeftijd van de persoon bij overlijden. Yeardley was ongeveer 40 toen hij stierf.

Er is een DNA-analyse van de botten en tanden aan de gang, waarvan onderzoekers hopen dat deze volgende zomer een concreter antwoord zal geven, zei Hartley.

Hartley schatte dat er ongeveer 40 begrafenissen waren binnen de voetafdruk van de tweede en derde kerk. Hoewel het grootste deel van het aangrenzende kerkhof nog niet is opgegraven, kunnen er honderden graven liggen, voegde ze eraan toe.

Begraafplaatsen uit de koloniale periode hebben te lijden gehad van verwaarlozing en vandalisme, waarbij de Riddergrafsteen waarschijnlijk net zo lang heeft overleefd omdat de vegetatie deze verborgen hield, voegde ze eraan toe.

“Jamestown is een unieke plek. De mensen die hier leefden, stierven en met elkaar omgingen – niet alleen de Engelsen maar ook andere Europeanen, First Peoples en Afrikanen – legden de basis voor het moderne Amerika,’ zei Hartley. “Ik denk dat Jamestown fascinerend is omdat het het allereerste zaadje van de Amerikaanse cultuur vertegenwoordigt.”

Key wees op overeenkomsten tussen het graf van Jamestown en Die van koningin Elizabeth II laatste rustplaats. De Britse monarch, die in september 2022 stierf, werd begraven onder een zwartmarmeren grootboeksteen die lijkt op de 400 jaar oude Knight’s Tombstone. De steen van Elizabeth werd in de vloer van de King George VI Memorial Chapel in de St. George’s Chapel in Windsor Castle geplaatst.

“De manier waarop we omgaan met de dood is niet echt veel veranderd. Het lijkt nogal inherent te zijn aan de natuur, maar de meeste (kolonisten) hadden niet de middelen om een ​​mooi gebeeldhouwde steen te importeren,’ zei Key.

“Ze hadden destijds een heel hoog sterftecijfer in Jamestown,” voegde hij eraan toe. “Er werden veel mensen begraven in de kerk, maar slechts één van hen had een grote oude zwarte (kalkstenen) grafsteen uit België.”