‘Hoe is het mogelijk dat ons lichaam in de mode is geraakt?’ Woertman heeft ook onderzoek gedaan waaruit blijkt dat jonge meisjes van 12 tot 16 jaar oud zijn meest onzeker over hun lichamen, gevolgd door de groep van 16 tot 25 jaar oud. “In mijn onderzoek had ik een grote groep vrouwen van 65 jaar en ouder, en zij vonden zichzelf de mooiste. Ik heb het drie keer uitgerekend omdat ik het niet geloofde. Maar eigenlijk is het heel logisch. De vrouwen die nu ouder zijn, zijn opgegroeid in een wereld zonder sociale media en met het meer feministische idee dat vrouwenlichamen hun eigendom zijn. Ze worden over het algemeen minder afgeleid door het uiterlijk van jongens en mannen.”
Ideaal beeld
Dat is niet alles. “Het is ook de groep vrouwen die is opgegroeid zonder cosmetische chirurgie. Begrijp me niet verkeerd: seksueel aantrekkelijk moeten zijn bestaat al eeuwenlang, maar waar jonge vrouwen nu mee te maken krijgen is een idiote drang naar perfectie door middel van nieuwe technieken die voorheen eenvoudigweg niet bestonden. Als gevolg daarvan komen we allemaal in de verleiding en veranderen er dingen ideaal beeld.”
Maar zelfacceptatie komt vaak met de jaren, benadrukt Woertman. “Het leuke van ouder worden is dat je vanbinnen een soort basis legt, om het zo maar te zeggen. Je weet wie je bent, waar je voor staat, je kent je negatieve punten en je sterke punten. Als je meer zelfvertrouwen hebt, kijk je ook milder naar jezelf. Je voedt je onzekerheid als je met een blik van perfectie naar jezelf kijkt. Hoe biologisch mooi je ook bent, wij zijn als mens nooit perfect. Het lastige van vandaag is dat er wordt gesuggereerd dat dit mogelijk is: de perfecte minnares, de perfecte vriendin, de perfecte werknemer. Dat is echt crimineel, want het bestaat niet en dat maakt ons enorm onzeker. Hoe meer je dit soort dingen begrijpt, hoe minder je je laat meeslepen door de waanzin.”
Spiegel
“Een spiegelbeeld geeft per definitie ook een vertekend zelfbeeld. In ieder geval in de richting, omdat het spiegelbeeld het draait zich om. Maar je ziet jezelf, en vooral je gezicht, pas echt in de spiegel. In het normale leven beweegt je gezicht op veel manieren, maar die gezichten ken je niet. Als je boos of heel verdrietig bent, ga dan niet voor de spiegel staan. Als je voor de spiegel staat, je spiegelgezicht maakt, dan denk je dat dat is wie je bent. Maar dat is slechts een van de honderd gezichten of poses die je hebt.
Wat volgens Woertman ook een grote rol speelt, is licht. “Verlichting maakt een enorm verschil. Denk maar aan het felle licht paskamersdat is niet bepaald nuttig. Dat vind ik onbegrijpelijk, je ziet jezelf echt op je lelijkst, terwijl het je juist zou moeten charmeren”, zegt Woertman. “Denk er ook over na waarom je voor de spiegel staat. Ben je daar om jezelf te bekritiseren? Zoek niet naar imperfecties zoals Sherlock Holmes, want dan zul je ze vinden. Probeer naar jezelf te kijken zoals iemand die van je houdt naar je kijkt, want waar we van houden, is waar we het meest van houden.’
Liselotte worstelde jarenlang met haar gewicht en helpt nu anderen hun lichaam te omarmen
