Washington Post wordt de tweede grote Amerikaanse krant die weigert een presidentskandidaat te steunen

Minder dan twee weken voor de verkiezingsdag zei The Washington Post vrijdag dat het een kandidaat voor het presidentschap niet zou steunen in de zwaar omstreden race van dit jaar en dat in de toekomst zou vermijden – een besluit dat onmiddellijk werd veroordeeld door een voormalig hoofdredacteur en een besluit dat door de huidige hoofdredacteur onmiddellijk werd veroordeeld. De uitgever benadrukte dat het ‘in overeenstemming was met de waarden waar de Post altijd voor heeft gestaan’.

In een artikel Geplaatst op de voorkant van haar website, citeerde de Post – die rapporteerde over haar eigen interne werking – ook anonieme bronnen in de publicatie die zeiden dat een goedkeuring van Kamala Harris ten opzichte van Donald Trump was geschreven maar niet gepubliceerd. Die bronnen vertelden de verslaggevers van de Post dat de eigenaar van het bedrijf, miljardair Jeff Bezos, de beslissing nam.

De uitgever van de Post, Wil Lewis, schreef in een kolom dat het besluit eigenlijk een terugkeer was naar een traditie die de krant jaren geleden had om kandidaten niet te steunen. Hij zei dat het het vertrouwen van de krant weerspiegelde in ‘het vermogen van onze lezers om tot een besluit te komen’.

“We erkennen dat dit op verschillende manieren zal worden gelezen, waaronder als een stilzwijgende goedkeuring van de ene kandidaat, of als een veroordeling van een andere, of als afstand doen van verantwoordelijkheid. Dat is onvermijdelijk”, schreef Lewis. “Wij zien het niet zo. We zien het als consistent met de waarden waar The Post altijd voor heeft gestaan ​​en waar we op hopen in een leider: karakter en moed in dienst van de Amerikaanse ethiek, verering van de rechtsstaat en respect voor de menselijke vrijheid in al zijn aspecten. ”

Er kwam geen onmiddellijke reactie van beide campagnes.

De Post is niet de enige die deze route volgt

Lewis citeerde de geschiedenis van de Post schriftelijk over de beslissing. Volgens hem begon de Post pas regelmatig kandidaten voor het presidentschap te steunen toen zij in 1976 Jimmy Carter steunde.

De Post zei dat de beslissing velen binnen de opiniestaf, die onafhankelijk opereert van de redactie van de Post, heeft “opgewonden” – wat in de branche algemeen bekend staat als een “scheiding tussen kerk en staat” tussen degenen die het nieuws rapporteren en degenen die opinies schrijven. .

De stap van The Post komt in dezelfde week dat de Los Angeles Times een soortgelijk besluit aankondigde zorgde voor het ontslag van de redactionele paginaredacteur en twee andere leden van de redactieraad. In dat geval hield de eigenaar van de Times, Patrick Soon-Shiong, vol dat hij de redactie, die van plan was Harris te steunen, niet had gecensureerd.

“Als eigenaar zit ik in de redactie en ik heb met onze redactie gedeeld dat we dit jaar misschien een column, een pagina, twee pagina’s, als we willen, hebben met alle voor- en nadelen en laten we de lezers beslissen ”, zei Soon-Shiong donderdag in een interview met Spectrum News. Hij zei dat hij vreesde dat het steunen van een kandidaat de verdeeldheid in het land zou vergroten.

Veel Amerikaanse kranten hebben de afgelopen jaren hun redactionele steunbetuigingen laten vallen. Dat komt voor een groot deel doordat ze, in een tijd dat het lezerspubliek afneemt, de resterende abonnees en nieuwsconsumenten geen reden willen geven om boos te worden en hun abonnementen op te zeggen.

Martin Baron, hoofdredacteur van de Post voor de periode 2012 tot 2021, veroordeelde onmiddellijk het besluit over X en zei dat het Trump in staat stelt Bezos en anderen verder te intimideren. “Dit is lafheid, met de democratie als slachtoffer”, schreef hij. ‘Verontrustende ruggengraatloosheid bij een instelling die beroemd is om haar moed.’

Het komt in een tijd waarin kranten het moeilijk hebben

De beslissingen komen op een beladen moment voor de Amerikaanse media, en met name voor de kranten. Lokaal nieuws hoor opdrogen op veel plaatsen. En nadat ze op hun kop werden gezet door de economie van het internet en de drastisch veranderende leesgewoonten, hebben de belangrijkste ‘legacy media’ – waaronder de Post, The New York Times en anderen – moeite om gelijke tred te houden met een veranderend landschap.

Nergens is dit misschien meer waar dan in de politieke arena. De kandidaten hebben dit jaar enkele reguliere interviews afgewezen voorstander van podcasts en andere nicheprogrammering, en veel nieuwsorganisaties zijn daar krachtig in opvoeren om desinformatie te bestrijden in bijna realtime op de verkiezingsdag, 5 november.

Trump, die jarenlang de media over hem belde ‘de vijand van het volk’ is de afgelopen dagen teruggekeerd naar dergelijke retoriek. Zijn vitriool is vooral gericht tegen CBS, wiens uitzendvergunning hij heeft gedreigd in te trekken.

Donderdag, tijdens een bijeenkomst in Arizona, keerde hij nogmaals expliciet terug naar de taal.

‘Ze zijn de vijand van het volk. Dat zijn ze’, zei Trump tegen een joelende menigte. ‘Er is mij gevraagd dat niet te zeggen. Ik wil het niet zeggen. En op een dag zullen ze niet meer de vijand van het volk zijn, hoop ik.”

Voor de Post zal de beslissing zeker tot discussie leiden die verder reikt dan de nieuwscyclus. Het leek dit te erkennen met een briefje van de brieven van de krant en de gemeenschapsredacteur bovenaan het commentaargedeelte van de column van de uitgever: “Ik weet dat velen van jullie sterke gevoelens zullen hebben over dit briefje van de heer Lewis.”

Halverwege de middag had de column ruim zevenduizend reacties opgeleverd, waarvan vele kritisch. Een van hen zei, terwijl hij de slogan van de Post, ‘Democratie sterft in de duisternis’, ontleedde: ‘Tijd om je slogan te veranderen in ‘Democratie sterft op klaarlichte dag.’”

___

Ted Anthony, directeur nieuwe verhalen en redactiekamerinnovatie bij de AP, is te volgen op http://x.com/anthonyted