Is het penetrerende beeld van het ‘Napalm Girl’ gemaakt in 1972 door de Vietnamese Nick Ut (73), gevierd en wierookfotograaf die de World Press -foto en de Pulitzer heeft gewonnen en die een glanzende carrière heeft gehad? Of is het anders, en was het eigenlijk Countryman Nguyen Thanh Nghe (86), fotograaf en cameraman, die zijn hele leven volledig onbekend is gebleven?
In de documentaire De stringerdie zaterdag in première ging op het Sundance Festival in de VS, wordt beweerd dat de iconische foto ‘The Terror of War’ van de 9-jarige Kim Phuc, die op 8 juni 1972 op straat schreeuwt en naakt op straat rent In Trang Bang, Zuid -Vietnam, werd niet gemaakt door Nick Ut, maar door Nguyen Thanh Nghe. Associated Press (AP), de nieuwsorganisatie waarmee Nick UT UT meer dan vijftig jaar verbonden was en die het standbeeld in 1972 verspreidde, zegt dat de claim onjuist is en vorige week een Onderzoeksrapport van 23 pagina’s waarin ze haar verklaring onderbouwt. Nick UT en Kim Phuc, die allebei niet samenwerkten met de documentaire, reageerden ook negatief. The American Magazine IJdelheid beurs Een verklaring ondertekend van Kim Phuc uit de monding van de UTS -advocaat: “Ik heb geweigerd deel te nemen aan deze schandelijke en valse aanval op Nick Ut […] [Nick] Was niet alleen een fotograaf. Hij is mijn held omdat hij zijn camera weg heeft gestopt en me die dag naar het ziekenhuis heeft gebracht en mijn leven heeft gered. ”
De makers van de documentaire, inclusief de Vietnamees-Amerikaanse directeur Bao Nguyen (De grootste nacht in pop) en de Brit Gary Knight, voormalig voorzitter van de World Press Photo Competition en oprichter van Fotobureau VIIga daarmee staan met De stringer Direct tegenover AP en UT – beide partijen claimen hun recht.
Bombardement
De film (die we nog niet hebben kunnen zien) legt uit dat Nguyen Thanh Nghe aanwezig was bij de Napalmbombardement op 8 juni 1972, net als Nick Ut. Beide hebben beelden gemaakt van het intens schokkende moment dat Kim Phuc op straat loopt – daar is geen controverse over. Maar waar je aan de zijkant meer zou hebben gestaan, zou Nguyen Thanh Nghe het iconische beeld hebben gemaakt, frontaal vanaf de voorkant, wordt in de documentaire beweerd.
Op het AP -kantoor in Saigon, waar de foto’s werden ontwikkeld en afgedrukt, zou het beeld van Nguyen Thanh Nghe zijn beoordeeld als de sterkste, maar opzettelijk toegeschreven aan UT. De foto -editor van die dag, Carl Robinson, die werd geïnstrueerd door de naamsverandering die door zijn chef werd opgelegd, bleef zijn hele leven spijt krijgen en doet het nu in De stringer Zijn verhaal. Als reden voor de naamsverandering wordt een schuldgevoel voorgesteld: de broer van Nick Ut zou zijn gestorven toen hij aan een opdracht voor AP werkte. Bovendien was UT als staffotograaf van AP en Nguyen Thanh Nghe een onbekende freelancer. De chef had een boost willen geven met de UT -promotie.
Het AP -rapport dat deze loop van de zaken tegenspreekt, bevat de getuigenissen van zeven mensen die deze dag aanwezig waren bij het bombardement of in het hoofdkantoor van AP. Er is ook onderzoek gedaan naar roken en windpatronen van die dag en het systeem waarin negatieven en prints worden gelabeld in de donkere kamer. “Bij gebrek aan nieuw, overtuigend bewijs van het tegenovergestelde, heeft AP geen reden om te geloven dat iemand anders dan UT de foto heeft gemaakt”, concludeert AP.
De controverse doet niet de geloofwaardigheid van fotojournalistiek, vooral in een tijd van verkeerde informatie en AI. World Press Photo zegt dat ze verder onderzoek zal doen. “Het beeld won de World Press -foto 1973 en mensen willen weten wat er zal gebeuren met de prijs”, zegt Directeur Joumana El Zein Khoury in een verklaring.
“Bij World Press -foto hebben we een heel duidelijk proces voor wanneer zich beschuldigingen voordoen nadat de prijzen zijn toegekend. […] Er is geen twijfel over de authenticiteit van ‘terreur van oorlog’. Het vertegenwoordigt een historisch moment dat blijft resoneren in Vietnam, de VS en wereldwijd. In dit tijdperk van AI -manipulatie staat het beeld zelf niet ter discussie; Het auteurschap is […]. ”
