Zes boeken om de VS en haar politiek te helpen begrijpen

Van het nastreven van geluk tot de economie – in de aanloop naar de verkiezingen zijn hier enkele boeken die context, inzicht en perspectieven bieden op de VS.

In de aanloop naar de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2024 lijkt er genoeg waarover de bevolking het oneens kan zijn. Om de meningsverschillen te helpen begrijpen, kunt u de volgende zes boeken overwegen, die gedetailleerde analyses van de kwesties en hun context bieden. De boeken behandelen alles, van de Onafhankelijkheidsverklaring en verschuivingen in de conservatieve politiek – beginnend in het Reagan-tijdperk – tot de culturele grondslagen van de VS. Ook in de mix: de opioïdenepidemie, die in 1996 werd geïnitieerd door de marketing van het voorgeschreven pijnmedicijn Oxycontin, en de economie, te midden van zorgen over de kosten van levensonderhoud. Zullen de VS ondanks de meningsverschillen een gevoel van ‘Wij, het volk’ kunnen bereiken? Dat is de vraag die bij de verkiezingen van 5 november moet worden beantwoord.

Jill Lepore, hoogleraar geschiedenis aan Harvard en New Yorker, ontleent de titel van haar veelomvattende en aangrijpende Amerikaanse geschiedenis aan de Onafhankelijkheidsverklaring: ‘Wij beschouwen deze waarheden als vanzelfsprekend, dat alle mensen gelijk geschapen zijn, dat ze begiftigd zijn door hun Schepper. met bepaalde onvervreemdbare rechten, waaronder leven, vrijheid en het nastreven van geluk.” Het boek bestrijkt de 16e eeuw tot en met 2018 en is ‘het verhaal van een natie, multiraciaal bij de oprichting, en degenen die manieren probeerden te vinden om ‘deze waarheden’ te realiseren’. schrijft John S. Gardner in The Guardian. ‘Geen enkel land is daarvoor of daarna zo geteisterd door conflicten en rijkdom’ schrijft Andrew Sullivan in The New York Times Book Review. “Geen enkel land werd ooit gedefinieerd als een land van vreemdelingen en reizigers, waar golven en golven van immigratie voortdurend door de samenleving raasden… Geen enkel volk was zo gepassioneerd voor slavernij als voor vrijheid.” Deze Waarheden is het perfecte maatschappijleerboek voor deze tijd. Het is geen verhaal van ‘meedogenloze vooruitgang’, merkt The New York Times Best Books van 2018 op, ‘maar van conflict en tegenspraak, met kruisstromen van rede en geloof, zwart en wit, immigrant en autochtoon, industrie en landbouw die door een verhaal stromen. dat is nog lang niet voltooid.”

Het laatste deel van Pearlsteins vierdelige kroniek over de opkomst van het conservatisme in de VS is een kleurrijke verhalende geschiedenis. Perlstein begint met de presidentiële campagne van Gerald Ford en Jimmy Carter. Reagan, een primaire kandidaat die het niet haalde, weigerde Ford te helpen, wat de weg vrijmaakte voor zijn eigen succesvolle run tegen Carter vier jaar later. “Het is er allemaal: het voorgestelde amendement op gelijke rechten, broeder Billy, het Panamakanaalverdrag, Californië’s voorstel 13 om de onroerendgoedbelasting te verlagen, economie aan de aanbodzijde, het ‘moordenaarskonijn’, direct mail, de Ford Pinto, Ted Kennedy, Three Mile Island, malaise en honderd andere incidenten en verhalen die deze tumultueuze jaren bepaalden”, aldus John S. Gardner schrijft in The Guardian. Reaganland “is in wezen sociaal-politieke geschiedenis, gericht op de bewegingen en oorzaken die het publieke debat zo heftig bezielden en op de gevolgen van grote sociale veranderingen, zoals de rechten van vrouwen, op het Amerikaanse leven”. Volg het met de nieuwe biografie van Max Boot, Reagan, die zich richt op de banden tussen Reagan en Republikeinse presidentskandidaat Donald Trump.

In Culture Wars (1991) bedacht Hunter de term die de kloof tussen twee tegengestelde krachten in de VS beschrijft. ‘De democratie in Amerika verkeert in een crisis’, schrijft hij in Democracy and Solidarity, zijn nieuwe boek. Hij onderzoekt de Amerikaanse politieke cultuur gedurende tweeënhalve eeuw en identificeert de culturele wortels van de crisis – de belofte dat iedereen gelijk geschapen is, versus de praktijk van het uitsluiten van grote delen van de mensheid. ‘Hunter is de belangrijkste cultuurhistoricus van het land’ schrijft David Brooks in The New York Times. “Hij herinnert ons eraan dat het politieke leven van een land berust op culturele fundamenten. Elke samenleving heeft zijn eigen manier om de wereld te zien, zijn eigen basisaannames over wat goed en fout is, zijn eigen visie op een betere wereld die het nationale leven richting en doel geeft. .” De Amerikaanse cultuur, die vaak solidariteit bereikt door verzet tegen een gemeenschappelijke vijand of bevestiging van een gemeenschappelijk doel, is ‘op het diepste niveau ontrafeld’, schrijft Hunter.

In juni 2022, in Dobbs v Jackson Women’s Health Organization, het Amerikaanse Hooggerechtshof vernietigde het Roe v Wade-besluit uit 1973 dat vrouwen het grondwettelijke recht op abortus verleende, gebaseerd op het recht op privacy dat in het 14e amendement werd geïmpliceerd. Deze actie veroorzaakte een lawine van staatswetten om abortus te verbieden, en parallelle protesten en acties om Roe te herstellen. In de historische juridische geschiedenis van Garrow begint hij met een veertig jaar durende strijd om de wet van Connecticut die anticonceptie verbiedt, in te trekken. Hij behandelt nauwkeurig Roe v Wade, de voorlopers en opvolgers ervan, inclusief de 25 jaar aan rechtszaken na Roe. Het is een ‘monumentaal, uitgestrekt, inzichtelijk, frustrerend, uitdagend en veelomvattend boek dat een van de meest diepgaande transformaties in de levens van moderne Amerikanen beschrijft’, schrijft socioloog en rechtsgeleerde Kristin Luker. in de New York Times. Ze merkt op dat “een groot deel van de strijd over de grenzen van de seksuele revolutie plaatsvond in de wetgevende macht en in rechtszalen”. De zaak, zo concludeert Garrow, vertegenwoordigt een van de twee belangrijkste verhalen in de rechtsgeschiedenis van de 20e eeuw (het andere is Brown versus onderwijsraad). Wat daarna komt, zal waarschijnlijk worden bepaald door de Amerikaanse presidentsverkiezingen.

Het met een National Book Critics Circle bekroonde Dreamland van Quinones legt de puzzel uiteen van “de ergste drugsplaag die het land ooit heeft getroffen”. “Kinderen uit de meest bevoorrechte groep in het rijkste land in de geschiedenis van de wereld raakten verslaafd en stierven in bijna epidemische aantallen door middelen die bedoeld waren om pijn te verdoven”, schrijft hij. Sterfgevallen door overdoses waarbij opiaten betrokken zijn, zijn gestegen van tien per dag in 1999 tot één per 30 minuten in 2012. Quinones’ kroniek van ‘pijnstillers, pillenmolens, Mexicaanse handelaars, de rust rond de epidemie’ wordt verteld in dramatische, hartverscheurende details en verbindt kleine steden met elkaar. en voorsteden in de VS, met een klein stadje in Mexico in een “catastrofale synergie”. OxyContin kwam op de eerste plaats, schrijft hij, “geïntroduceerd door vertegenwoordigers van Purdue Pharma bij steak en dessert en in dokterspraktijken met airconditioning. Binnen een paar jaar volgde heroïne met zwarte teer in kleine, niet-opgeblazen ballonnetjes die in de monden werden gehouden van suikerrietboerenjongens uit Xalisco rijdt met oude Nissan Sentra’s naar bijeenkomsten op de parkeerterreinen van McDonald’s”. Quinonen bieden sprankjes hoop, onder meer door de wijdverbreide beschikbaarheid van naloxon, het tegengif voor een overdosis heroïne (nu ook gebruikt tegen fentanyl, het synthetische opioïde dat 50 keer krachtiger is dan heroïne). Het ultieme tegengif, zo betoogt hij, is gemeenschap.

Het boek Wealth and Poverty van econoom Gilder uit 1981 definieerde de economie aan de aanbodzijde en beïnvloedde de politiek van de regering-Reagan. Zijn nieuwe biedt een tegendraadse theorie gebaseerd op het concept dat kennis de ware rijkdom is. “Wanneer u uw creditcard in de benzinepomp steekt, koopt u in werkelijkheid de kennis die de transactie mogelijk maakt”, schrijft Gilder. De essentie van het leven na het kapitalisme, zo stelt hij, is “de enorme machtsverschuiving – mogelijk gemaakt door de controle van het geld door de overheid… weg van productieve burgers, vernieuwers en ondernemers naar politici, bankiers en bureaucraten”. Het systeem van Gilder is gebaseerd op de informatietheorie. “Economie richt zich op menselijke wensen en prikkels; informatietheorie richt zich op menselijke creativiteit.” Zijn belangrijkste principes: “Rijkdom is kennis, groei is leren, informatie is verrassing, geld is tijd.” Gilder heeft de neiging de kant van optimisten te kiezen, omdat hij ervan overtuigd is dat technologie, ondernemerschap en innovatie economische vooruitgang kunnen stimuleren. Economische zorgen zijn van cruciaal belang voor de komende verkiezingen, waarbij de meerderheid van de Amerikanen (zo’n 70%, volgens Pew-onderzoek), zorgen makend over de stijgende kosten van voedsel en huisvesting.