Zoals de Amerikaanse en Canada -weerhaken zijn, is het tot nu toe zo goed voor de Sheinbaum van Mexico

Bij het aankondigen van de beslissing om nog een maand enkele tarieven op Mexico uit te stellen, had de Amerikaanse president Donald Trump pijn om zijn Mexicaanse tegenhanger, Claudia Sheinbaum, te prijzen.

“Ik deed dit als een accommodatie, en uit respect voor president Sheinbaum”, schreef hij op zijn sociale mediasite, Truth Social. “Onze relatie is heel goed geweest en we werken samen hard aan de grens.”

De opmerkingen stonden in schril contrast met het soort taal dat hij heeft gebruikt voor de Canadese premier, Justin Trudeau, die hij blijft noemen als “gouverneur Trudeau”, terwijl hij Canada belt “De 51e staat”.

De woordenoorlog – zo niet de handel nog – gaat verder tussen Canada en de Trump -regering met premier Trudeau die het hele tarieven beleid “dom” noemt en de Amerikaanse minister van Financiën, Scott Bessent, die hem in ruil daarvoor een “Numbskull” noemt.

Het verschil in toon tussen de Amerikaanse buurman in het noorden en het zuiden in het zuiden kan nauwelijks opvallender zijn.

Sommigen, met name in het kamp van Claudia Sheinbaum, zien het als bewijs van haar behendige behandeling van een onvoorspelbare leider in het Witte Huis, iemand die verschillende gewaagde intentieverklaringen heeft afgelegd, alleen voor hen om terug te rollen of af te drukken.

Zeker, president Sheinbaum heeft vanaf het begin een unieke boodschap opgeleverd: Mexicanen moeten “kalm” blijven over Trump, heeft ze gezegd, erop staand dat “koelere hoofden zullen zegevieren.”

In die zin is het zover geweest, zo goed voor de Mexicaanse leider.

Twee keer, nu, in twee maanden is ze erin geslaagd om het opleggen van 25% tarieven voor Mexicaanse goederen af ​​te wenden via een last-minute telefoontje naar president Trump-hoewel hij zei dat er “geen ruimte” was voor onderhandeling.

Het is een bewijs van haar diplomatie dat Trump haar toon, duidelijkheid en algehele houding in hun interacties echt lijkt te waarderen.

Ze heeft geweigerd om publiekelijk te accepteren dat Mexico niet genoeg heeft gedaan over een van de belangrijkste grenskwesties waarop Trump actie van zijn buren eist: fentanylhandel en immigratie zonder papieren naar het noorden.

Ze begon donderdag de persconferentie van de ochtend door te verwijzen naar nieuwe cijfers van de Amerikaanse douane- en grensbeschermingsbureau die aantonen dat aanvallen van fentanyl zijn gedaald tot 263 kilo, hun laagste niveaus in 3 jaar. Het vertegenwoordigt een daling van 75% in de laatste zes maanden van haar presidentschap.

Toen de tarieven in februari werden vermeden, stemde Sheinbaum ermee in 10.000 troepen in te zetten in de grens tussen de VS en Mexico.

Haar administratie is ook uitgeleverd (hoewel ze de voorkeur geven aan het woord “verdreven”) 29 Figuren voor medicijnkartel aan de VS om te worden berecht op beschuldiging van moord op het witwassen van geld, waaronder een topdrug Lord, Rafael Caro Quintero, die sinds het midden van de jaren tachtig door de Amerikaanse autoriteiten wordt gezocht.

Dat waren misschien wel de maatregelen geweest die Trump verwees toen hij zei dat de twee landen “hard werkten, samen” aan grensbeveiliging.

Bovendien heeft ze de bal vaak terug in de richting van de Amerikaanse president gegooid.

Waar doen de wapens waar de kartels vandaan komen, vraagt ​​ze retorisch en roept openlijk de VS op om meer te doen om de stroom van wapens naar het zuiden te beteugelen en zijn vraag naar illegale drugs aan te pakken. De medicijnen kunnen uit Latijns -Amerika komen, merkt ze op, maar de markt voor hun consumptie is overweldigend in de VS.

Zelfs toen de Trump -regering onlangs zes Mexicaanse kartels aangewezen als “buitenlandse terroristische organisaties”, leek het haar hand te versterken.

Dat komt omdat haar administratie momenteel verwikkeld is in een juridische strijd met Amerikaanse wapenfabrikanten wegens nalatigheid. Als Amerikaanse wapenmakers hun producten hebben toegestaan ​​terroristen te bereiken in plaats van louter criminelen, zou Mexico zijn rechtszaak kunnen uitbreiden, zei ze, om een ​​nieuwe beschuldiging van “medeplichtigheid” met terreurgroepen op te nemen.

En toch, terwijl president Sheinbaum een ​​sterke start van haar presidentschap geniet – zowel in eigen land als in de ogen van de wereld – voor haar behandeling van Trump, is het de moeite waard om te benadrukken dat dit vroege dagen zijn in hun bilaterale relatie.

“Ik denk dat ze de hand heeft gespeeld die ze redelijk goed is behandeld”, zei de Mexicaanse econoom, Valeria Moy. “Ik weet nog niet zeker of het tijd is om te feesten. Maar ik denk dat ze heeft gedaan wat ze kan in het licht van de dreiging van tarieven. Het heeft weinig zin voor een van de zijde om een ​​handelsoorlog aan te gaan.”

De sleutel tot het succes van Sheinbaum lijkt te zijn te weigeren om terug te keren naar onredelijke verzoeken of zaken van echt belang, terwijl het op dezelfde manier niet onderdanig of berust lijkt te lijken op de eisen van het Witte Huis.

Dat is geen gemakkelijk pad om te lopen.

Over sommige vragen – de Golf van Mexico wordt hernoemd door Trump als The Gulf of AmericaBijvoorbeeld – ze kan het zich veroorloven om boven de strijd te blijven wetende dat het onwaarschijnlijk is dat de meeste mensen over de hele wereld zijn voorkeursterminologie zullen aannemen.

Op anderen, met name tarieven, zijn de inzet aanzienlijk hoger; Er is een gevaar dat de constante heen en weer en instabiliteit over de kwestie de Mexicaanse economie in een recessie zou kunnen duwen.

De Mexicaanse peso verzwakte opnieuw tijdens deze laatste aflevering en hoewel Sheinbaum beweert dat de economie van het land sterk is, zouden de markten duidelijk de voorkeur geven aan een betrouwbaardere en solide relatie met de VS. Mexico blijft tenslotte de grootste handelspartner van de VS.

Toen ik vorig jaar met president Sheinbaum sprak op het campagnespoor, kort voordat ze geschiedenis schreef door de eerste vrouwelijke president van Mexico te worden, zei ze dat ze geen probleem zou hebben om met een tweede Trump -presidentschap te werken en dat ze altijd zou “verdedigen” wat goed was voor Mexicanen – inclusief de miljoenen die in de VS wonen.

“We moeten altijd ons land en onze soevereiniteit verdedigen,” vertelde ze me.

Met zoveel bluster tussen deze drie buren in de afgelopen dagen, is het gemakkelijk om te vergeten dat het Trump -presidentschap nog steeds slechts zes weken oud is.

De nieuwe relatie met het Witte Huis heeft nog een lange weg te gaan, met de USMCA -handelsovereenkomst die volgend jaar opnieuw wordt onderhandeld. Maar zeker, te midden van al het politieke theater, zal Claudia Sheinbaum meer tevreden zijn dan Justin Trudeau met hoe het is begonnen.