Millennials en generatie X lopen een groter risico op 17 vormen van kanker dan eerdere generaties, zo blijkt uit onderzoek

CNN
—

Als kankergevallen stijging onder jongvolwassenen In de Verenigde Staten heeft een nieuw onderzoek 17 soorten kanker geïdentificeerd die vaker lijken voor te komen bij Generatie X en millennials zijn populairder dan oudere leeftijdsgroepen.

Onder volwassenen geboren tussen 1920 en 1990 is er een significant verschil tussen elke generatie in de incidentie van kankerpercentages en kankersoorten, waaronder borst-, darm- en endeldarm-, alvleesklier- en baarmoederkanker, volgens de studie die woensdag in het tijdschrift is gepubliceerd The Lancet Volksgezondheid.

“Baarmoederkanker is er een die er echt uitspringt, waar we enorme stijgingen zien. Het heeft een incidentiepercentage van ongeveer 169% hoger als je geboren bent in de jaren 90 in vergelijking met als je geboren bent in de jaren 50 – en dit geldt voor mensen van dezelfde leeftijd. Iemand die geboren is in de jaren 50, toen hij of zij in de 30 of 40 was, had een ander incidentiepercentage vergeleken met iemand die geboren is in de jaren 90, toen hij of zij in de 30 of 40 was,” zei Dr. William Dahut, Chief Scientific Officer voor de American Cancer Society, wiens collega’s de nieuwe studie schreven.

“Wat een beetje anders is aan dit artikel is dat het een bredere variëteit aan kankers omvat,” zei hij. “Het keek eigenlijk naar 34 verschillende kankers waarvan we bij 17 een toename in incidentie zagen, en bij vijf een toename in sterfte bij jongvolwassenen onder de 50 jaar.”

Deze 17 kankers zijn:

De onderzoekers van de American Cancer Society en de Universiteit van Calgary in Canada analyseerden gegevens van meer dan 23 miljoen patiënten met 34 soorten kanker en meer dan 7 miljoen mensen die aan 25 soorten kanker zijn overleden.

De gegevens, afkomstig van de North American Association of Central Cancer Registries en het US National Center for Health Statistics, omvatten volwassenen van 25 tot 84 jaar van januari 2000 tot en met december 2019. De onderzoekers berekenden de incidentiecijfers van kanker en de sterftecijfers door kanker per geboortejaar, gescheiden door intervallen van vijf jaar, van 1920 tot en met 1990.

De onderzoekers ontdekten dat de incidentiecijfers toenamen met elk opeenvolgend cohort geboren sinds ongeveer 1920 voor acht van de 34 kankers. Het cijfer was ongeveer twee tot drie keer hoger onder degenen geboren in 1990 dan onder degenen geboren in 1955 voor alvleesklier-, nier- en dunne darmkanker bij zowel mannen als vrouwen en voor leverkanker bij vrouwen.

Voor alle soorten kanker gold dat het hogere incidentiepercentage bij mensen geboren in 1990 12% hoger lag voor eierstokkanker tot 169% hoger voor baarmoederhalskanker, vergeleken met de geboortecohorten met de laagste incidentiepercentages.

De toenemende incidentie van bepaalde vormen van kanker onder jongvolwassenen op nationaal niveau suggereert dat “deze stijging mogelijk te wijten is aan veranderingen in de omgeving of levensstijl”, aldus Dr. Andrea Cercek, een gastro-intestinale medisch oncoloog en mededirecteur van de Centrum voor jong ontstane colorectale en gastro-intestinale kankers bij het Memorial Sloan Kettering Cancer Center, aldus een e-mail.

“Wat deze studie laat zien is dat sommige kankers die voorheen niet voorkwamen bij jongvolwassenen, nu in incidentie toenemen,” zei Cercek, die niet betrokken was bij het nieuwe onderzoek. “Het is niet bekend waarom deze kankers, zoals gastro-intestinale kankers, gynaecologische kankers en ER-positieve borstkankers, in incidentie toenemen bij jongvolwassenen, maar wij denken dat deze stijging waarschijnlijk te wijten is aan vroege blootstelling aan een omgevingsfactor of -factoren.”

De onderzoekers ontdekten dat 10 van de 17 vormen van kanker die steeds vaker voorkomen bij jongere geboortecohorten verband houden met obesitas: kanker van de dikke darm en endeldarm, nieren en nierbekken, galblaas en andere galwegen, baarmoederlichaam, alvleesklier, maaghart, oestrogeenreceptorpositieve borst, eierstokkanker, myeloom en lever en galwegen.

Omdat kanker tijd nodig heeft om zich te ontwikkelen, kan een obesitasgerelateerde kanker bij een jongvolwassene geassocieerd worden met hun gezondheid als kind.

“Als mensen op jongere leeftijd kanker krijgen, betekent dat dat hun blootstelling – of het nu door het milieu, het klimaat, het dieet of wat dan ook kwam – ook op jongere leeftijd plaatsvond”, aldus Dahut. “Als je kanker hebt in je 30e of 20e, dan is je tienerjaren, of zelfs eerder, waarschijnlijk de periode waarin je die blootstelling of de aanleiding had.”

De onderzoekers ontdekten ook dat de sterftecijfers door kanker toenamen bij de jongere generaties, evenals de incidentiecijfers voor leverkanker bij vrouwen, baarmoederhalskanker, galblaaskanker, teelbalkanker, en darm- en endeldarmkanker.

Het nieuwe onderzoek had ook goed nieuws: de kankersoorten die niet toenemen – en zelfs afnemen bij jongere generaties – zijn onder meer kankersoorten die verband houden met tabak, zoals longkanker, en HPV-infecties, zoals baarmoederhalskanker.

De “versnelde daling” in de trend van baarmoederhalskankerincidentie toont de effectiviteit van HPV-vaccinatie onder vrouwen geboren rond 1990, die ongeveer 16 jaar oud waren toen die vaccinatie in de Verenigde Staten werd goedgekeurd, aldus de studie. En de dalende trends voor tabaksgerelateerde kankers lopen parallel aan een snelle daling van de prevalentie van roken onder jongere generaties.

“Deze bevindingen dragen bij aan het groeiende bewijs van een verhoogd risico op kanker bij generaties na de babyboomgeneratie, en breiden eerdere bevindingen over vroegtijdig optredende colorectale kanker en een aantal met obesitas geassocieerde vormen van kanker uit, zodat ze een breder scala aan kankertypen omvatten”, aldus Dr. Hyun-zanghoofdauteur van de studie en senior hoofdwetenschapper van de afdeling toezicht en gezondheidsgelijkheid bij de American Cancer Society, aldus in een persbericht.

“Geboortecohorten, groepen mensen die worden geclassificeerd op geboortejaar, delen unieke sociale, economische, politieke en klimaatomgevingen, die hun blootstelling aan kankerrisicofactoren beïnvloeden tijdens hun cruciale ontwikkelingsjaren”, zei ze. “Hoewel we kankertrends hebben geïdentificeerd die verband houden met geboortejaren, hebben we nog geen duidelijke verklaring voor waarom deze percentages stijgen.”

Meerdere factoren – waaronder veranderingen in het dieet, een afname van de fysieke activiteit, stijgende obesitascijfers bij kinderen en het toegenomen gebruik van geavanceerdere diagnostische tests – liggen waarschijnlijk aan de basis van de stijgende incidentie van kanker onder jongere leeftijdsgroepen, aldus Dr. Ernest Hawk, voorzitter van de afdeling Kankerpreventie en bevolkingswetenschappen bij het MD Anderson Cancer Center van de Universiteit van Texas, die niet bij het onderzoek betrokken was.

“Vooral omdat we weten dat verschillende van deze kankers verband houden met obesitas, is dat misschien wel de meest waarschijnlijke van de mogelijke boosdoeners die tot nu toe zijn besproken”, aldus Hawk.

Toch beschikken zorgverleners in de Verenigde Staten over de hulpmiddelen om veel van deze vormen van kanker in een vroeg stadium te diagnosticeren, wat leidt tot een grotere overlevingskans, aldus Hawk. De nieuwe bevindingen wijzen erop dat we mogelijk op jongere leeftijd moeten beginnen met het screenen op bepaalde vormen van kanker.

“Dat is al gebeurd voor zowel borstkankerscreening als darmkankerscreening. Voor beide hebben we de afgelopen vijf jaar de leeftijd waarop screening kan worden gestart bij de algemene, gemiddelde risicogroep verlaagd”, aldus Hawk. “Dus de neerwaartse migratie in de leeftijd waarop screening kan worden gestart, is al in die richting gegaan voor sommige vormen van kanker, deels om deze reden.”

Hij doelde op screening richtlijnen van de Amerikaanse Preventive Services Task Force, een vrijwillig panel van onafhankelijke medische experts wiens aanbevelingen artsen helpen bij het nemen van beslissingen en het beïnvloeden van verzekeringsplannen.

In 2021 is de USPSTF de aanbevolen leeftijd verlaagd naar Begin met het screenen van volwassenen met een gemiddeld risico op darm- en endeldarmkanker van 50 tot 45. Deze richtlijn is bedoeld voor mensen die geen symptomen hebben en geen diagnose van colorectale kanker hebben, geen voorgeschiedenis van poliepen in de dikke darm of endeldarm, of een persoonlijke of familiegeschiedenis van genetische aandoeningen die hen een hoger risico geven.

In mei werd de taskforce heeft zijn aanbevelingen voor borstkankerscreening bijgewerkt voor volwassenen met een gemiddeld risico, waarbij een mammografie om het jaar wordt geadviseerd vanaf 40-jarige leeftijd tot 74-jarige leeftijd. De vorige aanbeveling riep op tot tweejaarlijkse mammografieën vanaf 50-jarige leeftijd en dat de beslissing voor vrouwen om zich in hun 40e te laten screenen “een individuele beslissing zou moeten zijn.” De nieuwe richtlijnen sluiten beter aan bij die van andere groepen, zoals de American Cancer Society.

Over het geheel genomen hebben de bevindingen van verhoogde incidentie van kanker in recente geboortecohorten voor 17 soorten kanker belangrijke implicaties voor de volksgezondheid, schreven de onderzoekers in hun studie. “Het vergroten van het bewustzijn onder zorgverleners en het algemene publiek over de tekenen en symptomen van kanker onder jongvolwassenen is cruciaal voor vroege detectie en behandeling.”

Dahut zei dat de tekenen en symptomen van de meeste soorten kanker bestaan ​​uit abnormale bloedingen, aangezien bloed in de ontlasting een teken kan zijn van colorectale kanker en ongewone vaginale bloedingen een symptoom kunnen zijn van baarmoederkanker.

Andere symptomen waar u op moet letten, zijn onder meer ‘doffe, aanhoudende pijn die u nog nooit eerder hebt gehad. Dat is nog iets waarvoor mensen in ieder geval medisch advies moeten inwinnen’, aldus Dahut.

“Alle abnormale lymfeklieren of gezwellen die onverklaarbaar zijn,” voegde hij toe. “Vermoeidheid, gewichtsverlies – die komen vaak voor bij kanker die veel verder gevorderd is, en ik denk dat de meeste mensen op dat punt iemand bezoeken omdat ze zich ziek voelen.”

Het zoeken van medische hulp blijft belangrijk, want volgens Dahut kan het uitstellen van een diagnose met zes, acht, tien of twaalf maanden voordat u naar binnen gaat, zeker leiden tot een verder gevorderde ziekte en een slechtere uitkomst.